Wstydliwa tajemnica szwedzkiego socjalizmu

Zwolennicy szwedzkiego państwa opiekuńczego nigdy nie wspominają dlaczego Szwecja wprowadziła państwo opiekuńcze jako jedno z pierwszych państw europejskich, lecz nie wystąpiło tam zjawisko rozrostu warstwy ludzi żyjących z socjalu na skalę taką jak w innych krajach Europy.

Wszędzie po wprowadzeniu zasiłków socjalnych pojawiła się grupa ludzi, która żyła właśnie z wszelakich zasiłków, w dodatku dzietność tej grupy jest zawsze większa niż reszty społeczeństwa co prowadziło do tego że z pokolenia na pokolenie udział tej grupy w cały społeczeństwie zwiększał się i ta grupa stawała się automatycznie  wyborcami lewicy, która im chętnie zwiększała te zasiłki oraz przyznawała nowe, a każdy kto chciał je zlikwidować lub przyciąć stawał się automatycznie wrogiem politycznym tej klasy pasożytniczej – ludzi zawodowo żyjących z socjalu (w skrócie LZŻS).

W Szwecji dzietność wśród LZŻS była mniejsza niż  w innych państwach opiekuńczych o tym samym lub nawet niższym poziomie socjalu. Wzrost populacji LZŻS odbywał się w znakomitej większości poprzez przejście z grupy ludzi utrzymujących państwo lub ich potomków do grupy LZŻS.

Co było przyczyną tej wyjątkowości Szwecji? Tą przyczyną była eugeniczna polityka demograficzna, która była rozwijana prawie że równolegle z państwem opiekuńczym. W wielu przypadkach warunkiem przyznania świadczenia socjalnego było poddanie się sterylizacji.  Również stosowano przymusową sterylizacje ze względu na choroby fizyczne lub umysłowe, czy inne niepożądane cechy, które mogły być dziedziczne(lub za takie je uważano) takie jak alkoholizm, niemoralność, rozwiązłe życie sexualne czy nastoletnie ciąże. Powodowało to że osoby, które potencjalnie mogły należeć do LZŻS nawet się nie urodziły.

Szwecja zakończyła praktyki przymusowych sterylizacji w 1975, z wyjątkiem operacji zmiany płci, którą zlikwidowano w 2012. Osobiście uważam że szwedzka lewica zrozumiała że to nie leży to w jej interesie i tak jak przed 1975 nawet premier Szwecji chwalił się jej jednolitością etniczną i rasową, tak po 1975 zaczęto realizować politykę multi-kulti i otwartych granic, która doprowadziła do sprowadzania do kraju imigrantów w krajów muzułmański, głównie arabskich i murzyńskich, którzy mieli stać się rdzeniem szwedzkiej LZŻS. Grupa kolorowych imigrantów miała dodatkowo ten atut, że nigdy nie zagłosowałaby na światopoglądową prawicę odwołującą się do Chrześcijaństwa czy cywilizacji europejskiej czyli była w każdy aspekcie idealnym wyborcą lewicy.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Bez kategorii. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz