Uważam że rządy reprezentacyjne są najlepsze, które niestety obecnie są mylnie używane jako synonim rządów demokratycznych, czyli taki w który występuje powszechne równe czynne prawo wyborcze.
Często słyszy się że podstawą dobrze działającej „demokracji” (rządu reprezentacyjnego) jest liczebna klasa średnia, lecz nie idą za tym żadne realne wnioski takie (1) jak sobie radzić jeśli ta klasa jest nieliczna oraz (2) co zrobić by zwiększyć liczebność tej klasy. Na początek należy określić czym w ogóle jest klasa średnia – w najszerszej definicji za przedstawiciela klasy średniej można uznać każdego kto dorobił się oraz jest niezależny finansowo (przede wszystkim od państwa).
Uważam że rozwiązaniem problemu (1) są wybory cenzusowe, w których osoby z poza klasy wyższej i średniej nie mają czynnego praw wyborczego. Czyli niezależnie od liczebności klasy średniej z definicji jest ona o wiele liczniejsza niż klasa wyższa, więc dominującą grupą wyborców jest klasa średnia. Problem (2) rozwiąże się sam ponieważ doświadczenia historyczne z XIX wieku wskazują że klasa średnia jest najbardziej pro-leseferystyczną grupą w społeczeństwie, a im więcej wolności gospodarczej tym większy udział klasy średniej w społeczeństwie.
Tutaj dochodzimy do ustroju o nazwie Politea, o którym Arystoteles mówił że jest to ustrój w którym klasa średnia stanowi główną siłę polityczną eliminującą negatywne zjawiska, które występują w rządach klasy wyższej (oligarchia, zdegenerowana arystokracja) oraz klasy niższej (demokracja). Już ten starożytny filozof zauważył że klasa średnia jest umiarkowana, ostrożna i negatywnie nastawiona do wszelkich rewolucji.
Osobiście za najlepszą realizacje tego ustroju uważam XIX-wieczne USA i to właśnie na ustroju tego kraju będę bazował w swojej wizji, ponieważ przez ponad dwa wieki jego działania poznaliśmy już jego największe zalety i wady. W ogólnym zarysie byłaby to federalna republika prezydencka, z dwuizbowym Sejmem (parlamentem) na który składałby się Senat i Izba Poselska.
Politea XXI 